Mijn eerste ‘urbex’ fotoshoot ………. zonder precies te weten waar we uit gaan komen toeren we samen door de provincie op zoek naar oude vervallen boerderijen waarvan we enkel weten waar ze ongeveer staan …… het zit mee ….. een lege boerderij zonder hek eromheen …….. auto wat verderop geparkeerd …… tussen dichte struiken door op zoek naar een ingang ……. vloeren verzakt ……zonnestralen schijnen op vergane meubelstukken…… dit is het !!
Met trillende vingers kleed ik me uit ……. kleding op grijp afstand ……. bij elke kraak verwacht ik de eigenaar ….. mijn lichaam neemt het over …..hartkloppingen en trillende handen ……een bizarre ervaring ….. mijn lichaam gaat in de verdediging alsof ik een zaal vol mensen toespreek……
En dat terwijl het enige geluid – naast het kraken van de balken – komt van de vogels, het klikken van de camera en de stem van de fotograaf …… draai je schouders eens wat naar rechts…. hoofd in je nek ….. ja zo …. prachtig ….
We ontdekken steeds nieuwe plekjes ….. een deuropening met tegenlicht …. een grote leegstaande schuur ….. totdat ik mezelf terugvind poserend op de vloer van een woonkamer met wapperende gordijnen ….. en me realiseer dat ik totaal ontspannen ben….
Deze fotoshoot waar ik zo tegenop zag maar die ik tegelijkertijd zo graag wilde doen heeft me vleugels gegeven…. waar had ik me druk om gemaakt? Wie – buiten ons – zou er in dit oude huis moeten ronddwalen ...? Wat een kik geeft me dit !!!!
Weer terug in de auto bekijken we de foto’s …… wauw …. mijn naakte lichaam vormt een eenheid met de omgeving …..op een andere foto contrasteert mijn lingerie prachtig met het schilderwerk ….. de bijzondere setting en lichtinval zorgen ervoor dat ik mezelf nauwelijks herken…..
Deze shoot heeft me zoveel meer opgeleverd dan mooie beelden en herinneringen….. ze heeft mijn verborgen krachten aangeboord… het vertrouwen in mijn eigen lichaam heeft mijn zelfvertrouwen een enorme boost gegeven……
ความคิดเห็น